ԻՄ ՍԻՐՏԸ ԲԱՑ ՉԻ ԼԻՆԻ ԵՐԲԵՔ

ՃԻՇՏ Է ԱՅՍՕՐ ԹՈՒՐՔԻԱՅՈՒՄ ԿԱՆ ԱՌԱՋԱԴԵՄ ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆՆԵՐ,ՈՐՈՆՔ ԻՐՈՔ ՀԱՅԵՐԻ ԿՈՂՔԻՆ ԵՆ,ԵՎ ԴԱ ԲԱԶՄԻՑՍ ԱՊԱՑՈՒՑԵԼ ԵՆ` ՍԿՍԱԾ ՀՐԱՆՏ ԴԻՆՔԻ ՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ՀԵՏՈ ԵՎ ԱՆԳԱՄ ԱՊՐԻԼԻ 24-ԻՆ ՆՎԻՐՎԱԾ ՄԻՋՈՑԱՌՈՒՄՆԵՐԻ ԺԱՄԱՆԱԿ: ԿԱՆ ԹՈՒՐՔԵՐ, ՈՐՈՆՔ ԱՐՏԱՔՍՎԵԼ ԵՆ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻՑ` ՄԻԱՅՆ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՐՑԸ ԲԱՐՁՐԱՑՆԵԼՈՒ ՊԱՏՃԱՌՈՎ: ԵՎ, Ի ՎԵՐՋՈ, ԿԱՆ ԹՈՒՐՔԵՐ, ՈՐՈՆՔ ԱՅԴ ՄԻՋՈՑԱՌՈՒՄՆԵՐԻ ԺԱՄԱՆԱԿ ՎԱՆԿԱՐԿՈՒՄ ԷԻՆ <ՄԵՆՔ ԲՈԼՈՐՍ ԷԼ ՀԱՅ ԵՆՔ>, ԻՆՉԻ ՀԱԿԱԴԱՐՁՈՂ ԱՐՏԱՀԱՅՏՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՍՏԱՏ ԵՐԲԵՔ ՉԵՔ ԼՍԻ ՀԱՅԻ ՇՈՒՐԹԵՐԻՑ: ԲԱՅՑ ԱՅՍ ԱՄԵՆԸ ՀԱՇՎԻ ԱՌՆԵԼՈՎ ԱՆԳԱՄ` ԵՐԲԵՔ ԵՐԲԵՔ ԵՐԲԵՔ ՄԵՐ ՍՐՏԵՐԸ ԲԱՑ ՉԵՆ ԼԻՆԻ ԹՈՒՐՔԵՐԻ ԱՌԱՋ ՈՉ ՈՐՊԵՍ ՄԱՐԴ, ՈՉ ՈՐՊԵՍ ԴԻՎԱՆԱԳԵՏ, ՈՉ ԷԼ ՈՐՊԵՍ ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏ:
Ի վերջո այսօր և միշտ ես ինքս թուրքերին բաժանել եմ երկու մասի` թուրքեր և Թուրքիայի քաղաքացիներ;Թուրքը դա այն թուրքն է, որը միշտ մնում է թուրք; Պատմության ընթացքի ցանկացած զարգացման դեպքում,անգամ եթե ամեն ինչ լինի մեր սրտով,անգամ եթե Արարատն էլ կրկին համարվի Հայաստանի տարածք` ես երբեք չեմ ների թուրքին;
Այլ են իմ պատկերացմամբ ժամանակակից Թուրքիայի այն քաղաքացիները, որոնց ներքին ճնշումների արդյունքում ի վերջո թուրքիո վերնախավը կընդունի մեր բոլոր պահանջները, որպեսզի գոնե 21-րդ դարի միջնամասում պահպանի համարյա վերջնական սպառած իր մարդկային դեմքը;

PS Այսուհետ խորհուրդ կտամ մեր արվեստագետներին, կամ նրանց ով իրեն արվեստագետ է համարում; նման նուրբ հարցերում արտահայտություններ անելուց առաջ լավ մտածեն, կամ անելուց հետո ընդունեն, որ այնքան էլ դիվանագետ չեն գտնվել; Ամոթ չի; Կարելի էր ոչ թե ասել, որ մեր սրտերը <թեկուզ որպես արվեստագետ> բաց են թուրքերի առաջ, այլ որ արվեստը սահմաններ չի ճանաչում;Կլիներ ավելի կոռեկտ` ոչինչ որ կկրկնվեիք;Ավելի գրագետ է կրկնվելը,եթե նոր բան չես կարողանում հորինել, քան հետո արդարանալ` չհասկացված լինելու պատրվակով