Բա որ երես առ երես հանդիպելուց մի երկու հատ հարց տան այդ գրքից ` գետինը չեք մտնի?

Այ սա ուրիշ բան, սա արդեն բոցերի բոցն է; Սառցե դույլին ու տնական օղուն հաջորդում է գրքամոլի ֆլեշ մոբը; Չէ, բնականաբար կան մարդիկ,որոնք այնքան գիրք են կարդացել, որ ,,,,,,,, ու այս նյութս ոչ թե նրանց է վերաբերում, այլ ճճճճճճ;
Նախ ասեմ, որ ժամանակին ինձ հասանելի բոլոր գրքերը կարդալուց հետո, արդեն ութերորդ դասարանում սկսեցի հանրագիտարաններ կարդալ:
Ես միանգամից չորս հինգ գիրք միասին եմ սկսել կարդալը, ու կարևորը սկզբից գրքերի վերջին տաս էջն էի կարդում, հետո սկսում սկզբից, երբեք բառ առ բառ չէի կարդում բնության կամ ինչ որ զգացմունքի երկարաշունչ շարադրանքները, ընդհանրապես չէր հուզում տվյալ գրքի հեղինակը; Դուրս գալիս էր, կարդում էի, չէր գալիս` անցնում էի հաջորդին, բայց սուտ կլինի ասել, որ ինչ որ կոնկրետ գիրք իմ աշխարհայացի վրա այնպես ազդեր, որ հիմա տասնյակ կազմեի,,,
Բայց դե ոնց կլինի չկազմես; Հանգիստ քո համար նստած բզբզում ես ու մեկ էլ հոպ` էդ անտեր մարտահրավերը; Դե պարզ է չէ, որ ընդունողներից 99 տոկոսն էլ ցանկանում են մի այնպիսի տասնյակ կազմեն, որ դուշման պայթի, որ հետո լուրջ մարդու տպավորություն թողնեն; ՈՒ մեր դասական մարտահրավեր ընդունողը ինչ? պետք է անի` սկսի գուգլով, հիշելով, ընտանիքի անդամներին հարցնելով մի հրաշալի տասնյակ կազմելը; Սա համարյա այնպիսի դժվար պրոցես է, ոնց որ հերթական ֆուտբոլային հանդիպումից առաջ ոչուփուչ Շալանդի համար` Բերեզովսկի գումարած 10 ընտրելու պրոցեսը;
Դե առաջին հորիզոնականում` միանշանակ <Աստվածաշունչն> է; Դա էական չի,որ 100 ից 90 ը տանը այս սուրբ գիրքը պահում են միայն պահելու համար, որովհետև , հակառակ դեպքում, եթե այս գիրքը նրա աշխարհայացի վրա գոնի մի քիչ ազդած լիներ, ապա նա գոնե 10 պատվիրաններից մեկը տարվա կտրվածքով չէր խախտի;
Հաջորդ երեք հորիզոնականներում զետեղվում են փիլիսոփայական ու գիտական աշխատություններ` ըստ ճաշակի; Զետեղողներից 100- 95 ը բացարձակ այդ գրքերը անգամ չի էլ տեսել
Այ հինգերորդ հորիզոնականում հասարակությանը շոկից հանելու համար կարելի է գրել այն գրքի վերտառությունը,որը իրոք կարդացել ես; ՈՒ էական չի դա կլինի Ժյուլ Վեռնի, թե Մարկ Տվենի, ծայրահեղ դեպքում` Խնկո Ապոր աշխատություններից; Ավելի շռայլները վեցերորդ հորիզոնականն էլ կտրամադրեն նույն կարգավիճակի աշխատությանը;
Բայց հոպ, հերիք է Յոթերորդ հորիզոնականում պետք է զետեղել մի այլ կարգի աշխարահռչակ աշխատություն; Մի այնպիսի գործ, որ միանգամից թեթև գրողների թողած տպավորությունը ի չիք դառնա, մի ապոկալիպսիս, կամ աԲոկալիպսիս` էլի ըստ ճաշակի; Տո ինչի միայն յոթերորդը, ութերորդն էլ` ռուսի ասած` կոնտրոլնին;
Ըհը պաշարը վերջացավ; Բա հիմա ինչ? պիտի անենք: Էլի փիլիսոփայություն ?, գիտական?` չէ արդեն անհավատալի կլինի; Թեթև ստեղծագործություն?` լուրջ չեն վարաբերվի; Բա լավ որը գրենք? Հարգելիներս գրեք այն գրքի անունը, որը իրոք կարդացել եք, որը իրոք հիշում եք; Ի վերջո` աշխարհայացի վրա կազդի, թե ոչ որևէ ստեղծագործություն այնքան էլ էական չի; 

Հ.Գ. Անպայման կարդացեք <Աստվածածունչը>
ԱՎ Իսահակյանի <Աբու լալա Մահարին>
Ֆիրդուսու <Շահնամեն>
Նիցշեի աֆորիզմները
Ն Մաքիավելիի տրակտատը
Օմար Խայամի քառյակները
Եզոպոսի առակները