
Այսօր շատերն են հետևություններ անում, թե պատերազմը որ կողմին է ավելի ձեռնտու, նրա սկսման հավանականությունները, ելքի հավանականությունները, մի խոսքով ով իյչ գիտի, մտածում է , գրում է; Իհարկե Ադրբեջանցին պետք է համոզված լինի, որ մեզ հաղթելն անհնար է, եթե չստացվեց անցյալ անգամ, չի ստացվի նաև հիմա; Բայց մենք պետք է մի բան հասկանանք; Ադրբեջանի սուլթանի համար սեփական զինվորը գին չունի, իսկ մեր յուրաքանչյուրի համար մեր ամեն զինվորն անգին է; Պատերազմի ցանկացած զարգացման դեպքում կորուստները կլինեն անխուսափելի:Պատերազմում կհաղթենք, բայց կորուստը կլինի անդառնալի; Այդ իսկ պատճառով այսօրվա իշխանություններն ունեն մի շատ կարևոր խնդիր, որին լուծում չտալը կլինի մեծ պարտություն; Նախ մենք պետք է Ադրբեջանին և միջազգային հանրությանը շատ կոշտ պատասխան տանք` կապված վերջին զարգացումների հետ,բայց այդ ամենը անենք այնպես, որ պատերազմի վերսկսման ռիսկին ամենաքիչը նպաստենք; Իրոք սա շատ բարդ խնդիր է, բայց մտածում եմ, որ, եթե մեր ԱԳ նախարար կոչվածը մինչ օրս հրաժարական չի տվել, պարտավոր է շուտափույթ իրագործելու գոնե վերոհիշյալ քայլերը, քանզի փաթաթված մնալով սեփական աթոռին և ոչինչ չանելու դեպքում կունենանք ներկայիս իրավիճակը, երբ ռամիլի դեպքերի հետ կապված մնացել է իրենց բողոքի հայտարարությունները անեն մանկապարտեզները, հացի փռերը և հանրային բաղնիքները;
P.S.
Ավտոբուսում մեկը կանգնում է մեկի ոտքին և` շրջվելով ասում
-Կներես ապեր
-ՈՒշ ա ախպերս, արդեն թքել եմ մեջքիդ
Комментариев нет:
Отправить комментарий